tour d tiet

Take of met zwaailichten

Blog tour d tiet

Gisteren is Tour d’tiet van start gegaan. Het was een prachtige dag, zonnetje scheen lekker op ons neer, en de meiden zijn van Roelofarendsveen naar Medemblik gefietst. Een ritje van ongeveer 150 km. Ze hebben twee keer gepauzeerd, de eerste keer in Muiden, waar ik (Jo) een heel leuk plekje had gevonden langs het water bovenop een dijkje waar er zomaar een picnictafel stond, die ik heel gezellig heb gedekt met alle pinicatributen die Ien op de kop had getikt bij de Hema. Een tafelkleed met bijpassende kleurtjes van de Dijkhards (natuurlijk, dat moest wel), met daarbij bijpassende’’ kopjes en bestek in de kleur van Zwirs…..Met servetten, tevens plasdoekje, erbij, nou dat was leuk!!!!! De hele tafel stond vol, met lekkere broodjes, sappige meloenen, geile dadels, speciale camping boter, dijkertjes van Gerda, hormonale eierkoeken, een stijve ehec komkommer,….nou en daar zat ik dan alleen, aan die tafel te wachten tot de meiden kwamen. Ik voelde me echt een maloot, iedereen die voorbij kwam wandelen, keek mij aan met een groot vraagteken in hun ogen….zo die is gek zag ik ze denken…zit ze daar in d’r eentje…ik vriendelijk lachen naar iedereen natuurlijk. Nou toen ik het een beetje zat werd kwamen die rappe trappers al over de dijk geraced.

Ze hadden wilde verhalen, iemand verloor ze palen van de hanger. Vrouw met zware obesitas werd uit het raam getakeld. Ze hadden volop praatjes dus ze zagen het wel zitten om de volgende etappe te fietsen.  Edam was de volgende stop en ook toen hadden ze nog volop lol en stoere praat.

Na de koffie gingen ze met goede moed door naar Medemblik. Niet te geloven het hotel in een dorpje dat “Onderdijk” heet zat dus gewoon vol met Maasdijkers, Auw Wauw Kassebouw!!!!!

Wij rappe trappers waren inmiddels minder rap, nu nog op zoek naar onze herberg. Maar waar konden wij het vinden. En toen kwam er openeens een zwarte bus met zwaailichten op ons af.

Tot onze grote vreugde was dat onze Jo die ons begeleiden naar ons welverdiende biertje.

Alfonsina Strada

Als we jullie vertellen dat we duizend kilometer gaan fietsen door Nederland klinkt dat voor vele als een hele prestatie Maar niets is minder waar als we ons vergelijken met Alfonsina Strada. Jullie kennen haar niet?
Lang voor Marianne Vos, Leontien en ons tour d tietes was er een vrouw die de Giro d Italie heeft uitgefietst.

We praten dan over 1924.
De tijd dat het nog helemaal niet gewoon was dat vrouwen uberhaupt op een fiets gingen zitten. Vrouwen waren er voor de kinderen. Dat fietsen nog niet zo ultra licht en met van die strakke bandjes werd gereden. Toen de deelnemers nog zelf hun fiets moesten repareren. Toen je van een zadel nog echt zadelpijn kreeg. Toen kleding nog een gebreide trui betekende. Toen Fietste onze Alfonsina al 3610 km in 12 etappes. Voor zij die het rekenen moeilijk vinden. Dat is dus meer dan 300 km per dag. Daar worden wij even sttil van dus.....(voor wie meer wil weten lees het boek van deze echte tour d tiet: het roerige leven van alfonsina strada)

Opgezwollen lippen

Wat is zadelpijn en willen wij zadelfijn

Bij vrouwen lopen de oorzaken en gevolgen van zadelpijn parallel. De aders en zenuwen liggen ongeveer op dezelfde plaats en zorgen voor gelijkaardige urologische en seksuele problemen. Typisch voor vrouwen is de pijn bij het plassen en bij seksueel contact, en de tijdelijke gevoelloosheid van de clitoris. Bij vrouwen die vaak fietsen, kunnen de grote schaamlippen permanent opzwellen. Dat is het resultaat van voortdurende knelling en opeenvolgende infecties.(bron punt:nl)

Beste Tourtieten, Omdat wij niet de gehele dag met opgezwollen lippen willen lopen gaan wij

• ·         Zorgen voor schoon onderkantje
• ·         Elke dag een schone zeem zonder naden
• ·         Wij gaan ons niet scheren
• ·         Wij zorgen voor een goed leder zadel
• 
  

na de tour de France

Sorry het is even stil geweest op het blog. We hadden een droog voorjaar, iets wat je nu nauwelijks meer kunt herinneren. We hadden een nieuwe baan en dat kost veel tijd en energie. We hadden de hele organisatie en routeplanning rondom Tour d tiet. We hadden ........geen van mijn teamleden die ook nog iets ging bloggen.

Maar nu de tour de F. is in Paris. Mart Smeet naar het bejaardenhuis kan. De raboploeg zijn wonden likt. nu Iedereen stilaan van vakantie terug is. Alleen Jo gaat Friesland nog uitproberen. Dan, dan start tour d tiet editie nummero uno. De route is min of meer bekend. De herbergen zijn geboekt.

Als het goed is gaat de tocht van start in Roelofarendsveen, vanaf de veen fietsen we oostwaarts om de provincie Utrecht te bereiken. Vanaf de vecht gaan we stroomopwaarts richting Weesp. We nemen de ring NO om vervolgens in Durgerdam uit te komen. Vandaar langs het IJsselmeer naar boven richting Medemblik. Daar is onze eerste herberg. Als het goed is daar ook onze Mary (een van de oudsste en meest energieke Dijkhard) om ons daar  op te wachten met misschien wel een glas bubbeltjes wijn.
De tocht is ongeveer 4200 kcal lang en dat is weer vergelijkbaar met 18 Magnum classics. (De volgende etappes worden in een volgend blog vermeld.)

Wat ons nog te doen staat is o.a. een beetje meer zitvlees creeeren. een paar flessen witte wijn (Sancerre) inslaan, leuke lunchadressen opsporen, en nog veel meer voor de volgende keer

De expeditie voorbereiden

Het is alweer enige tijd geleden dat er een blog is geplaatst, dus tijd voor een vervolg. Inmiddels wordt er volop gefietst. Het voorjaar staat garant voor droge wolkenloze luchten dus volop genieten. De AGR is alweer vergeten op naar de volgende uitdaging. Voor de een is dat de Alp d Huez en voor de ander rondje 11 dorpentocht.
Het eerste overleg met de teamleden heeft inmiddels plaatsgevonden. de route is min of meer vast gelegd en ook is een grove inschatting gemaakt van de lokaties waar onze tenten opgeslagen zullen worden.
De route bepaling wordt gedaan aan de hand van knooppunten en LF routes. Hiermee kunnen we vanaf ons scherm bepalen hoeveel kilometer we weg zullen trappen en daarmee tevens kunnen we bepalen hoeveel calorieën we verbranden. Ook niet onbelangrijk om te vermelden. Onze teamleden hebben beloofd de pen ter hand te nemen om het blog te vullen met enthousiaste verhalen naar aanloop van de Tour d tiet.

dijkhard tot op het bot

Hoi meiden,

 

Ik kreeg zomaar in een moment van mentale zwakzinnigheid het idee dat ik gisterenochtend samen met Peet een rondje zou kunnen gaan fietsen. Ik heb dat idee...(terwijl ik nog in mijn warme bed lag) nog een hele tijd proberen te verdringen ....maar  goed, het seizoen is weer begonnen dus vooruit dan maar.

 

Ik dacht er nog even aan om  mijn nieuwe pak aan te trekken, maar heb dat maar niet gedaan, ik denk, ik bewaar het tot woensdag, want dan is het nog nieuw en dan rijden we er met z'n allen mee voor het eerst!!!!

 

Dus oud 'Jan Knijnenburg' pak, korte broek ( ja....korte broek!!!!!) en shirtje en jasje......Het was KOUD!!!!!!!!......echt ik was tot op het bot toe bevroren...het was dan ook nog maar net 10 uur (eigenlijk 9 uur dus.....) en volgens mij was het zo een beetje een gevoelstemperatuur van min 25, met een ijzig windje dat overtrok vanuit Siberie. Nou meiden ik ben er trots op ik stierf van de kou en ik kwam allemaal WATJES tegen met lange broeken.....en ik Dijkhard die ik ben....stoer in mijn korte broek...Ik zal niet vertellen hoeveel kilometer ik heb gefietst want dan schieten er tranen in je ogen van het lachen.....en over hoe snel ik weer thuis was!!!! Het was werkelijk een record.....!!!!

 

Rij ik toevallig 's middags in de Maasdijk (in de auto natuurlijk) en wat zie ik?????? Een koppel wielrenners en sommige in een wit met roze en oranje pakje...dit kan geen toeval zijn.....Het zijn een paar echte Dijkhards!!!...nou ze hebben mij niet gezien, want ze zaten op die fiets met een blik op oneindig en wat zagen ze er goed uit!!!!!  Had dus gelijk spijt dat ik mijn pak niet aangedaan had die ochtend.

 

Meiden ik ben er trots op dat ik mezelf ook een 'Dijkhard' mag noemen,  dat moest ik even kwijt.

 

Doeiiii

Groetjes

Jo

 

Luttelgeest is nog ver

Vrienden van ons wonen in Luttelgeest. Een mooie kans om, als het een zondagmiddag visite betreft, de fiets te pakken. De schijn schijnt en een strakke NO wind lacht je toe. Het fijne is dat Luttelgeest ook 135 km NO van Roelofarendsveen ligt. Dus moet je wel heel goed met jezelf kunnen opschieten om dat ritje af te maken.
De lage landen, kale bomen, lange bruggen zijn nou niet bepaald geschikt om je uit de wind te houden. Na Almere begint het tempo al wat af te nemen en de tank raakt een beetje leeg. Oostvaardersplassen nauwelijks iets gehoord dit jaar van stervende runderen of krakkemikkige paarden. Let op volgend jaar weer een overschot aan wild. Alleen voelde ik mezelf wel wat aftakelen. gelukkig Lelystad in zicht. Ik zou langs de Oostkant naar boven fietsen. Dan zou Jan het laatste eindje (pfff 50 km ) met me meerijden. Nog een mueslibar en nog 50 km tegenwind, dat wordt lastig. Strak rijden we naar de Ketelbrug langs kleine bosjes op vooral rechte wegen. de Ketelbrug is in zicht, even uit het zadel omhoog. Ik had bedacht om in het eerste cafe wat we tegen zouden komen een cola te scoren. Dit is westers denken, Er is namelijk geen levende ziel te vinden in die polderdorpen. Emmeloord zij Jan is nog 12 km. NO-wind. Ik ga toch een beetje zwabberen. Zelfs overweg ik om het thuisfront te bellen. iets wat ik nog noooit gedaan heb. Dan gaat er toch echt iets niet goed in de bovenkamer.
Ja gaat allerlei geel rode  gebouwen zien die lijken op tankstations, Mcdonalds. Suiker gilt je hoofd suiker. zwarte vlekken doemen op, de snelheid daalt tot bijna stilstand. Dit is de hongerklop. Emmeloord in zicht, met alle moed die ik nog in me hebt ploeteren we richting dorpsplein. Cola slurp, slurp de tank is weer vol. Nog 8 km naar Luttelgeest. Fluitend.Zo die is binnen!!

De motivatie van de co-piloot

Hier even een klein verhaaltje voor onze Blog.

Jeanet heeft gevraagd of ik een stukje wilde schrijven voor onze/haar Blog. Ik richtte mijn ogen naar de hemel en vroeg me af wie in godsnaam geïnteresseerd is in de avonturen van zes vrouwen van middelbare leeftijd die een rondje in Nederland gaan fietsen. Tot nu toe heeft Jeanet 1 volger op haar Blog en dat ben ik! Maar vooruit, Jeanet is mijn vriendin en haar vriendschap is mij heilig, dus doe ik haar een plezier en schrijf een stukje zodat onze ''volgers'', (ik dus) het kunnen lezen.

De bedoeling van dit hele gebeuren heeft zoals zoveel dingen in het leven, weinig nut. Het is puur en alleen een avontuur voor ons zessen en het zal ons een ervaring rijker maken.

De gehele rit zal worden uitgezet door onze navigator 'Jeanet', die hier een flinke klus aan zal hebben om een rit door 12 provincies, in zes dagen, te verzinnen. Op zich misschien niet zo moeilijk, maar er moet natuurlijk wel gedacht worden aan bepaalde toeristische attracties, die sommigen van ons misschien willen zien, als we toevallig toch in de nabijheid zijn, en dan te bedenken dat we ook nog ergens moeten eten en drinken onderweg, en natuurlijk moeten we 's avonds in een heel gezellig dorpje kunnen overnachten.

Nog even voor de duidelijkheid, er fietsen vier vrouwen,( Jeanet, Ien, Corinne en Yvon) en de twee slimste gaan met de bus. Desiree en ik dus.

Desiree en ik zijn verantwoordelijk voor bepaalde dingen, wat die inhouden weet ik nog niet, maar ik kan mij zo bedenken dat het gaat om eten, drinken, pleisters, re-animatie etc. Ik hoop wel dat het geven van medische hulp beperkt blijft tot het geven van een paracetemolletje 's ochtends voor het fietsen voor de kater die ze hebben opgelopen van een avondje doorzakken. Want laten we eerlijk zijn, fietsen is leuk, maar gezellig met z'n allen de lokale stamkroeg onveilig maken heeft ook wel wat.

Maar goed, we zijn nog niet zo ver, nu het weer een beetje beter wordt, beginnen de fietsvrouwen met trainen. Ons grote avontuur begint pas over een maand of zes, dus ze kunnen nog even oefenen.

Ik ga ook verder met trainen, proost!

eind februari

Zo ook loopt februari weer naar het einde. Het voorjaar lonkt, maar buiten was het bitter koud. Op zaterdag een rondje door het groene hart. Eerst een stukje langs de Amstel, dan richting de Hoef, langs 7hoven, ter Aar, Woubrugge en vervolgens Hoogmade. Helaas geen appeltaart bij thuiskomst. Vandaag (zondag) wel appeltaart. Maar daarvoor mochten we eerst naar Noordwijk op de fiets met een droge koude oosten wind. Geen probleem natuurlijk. Op de terugweg was het doorbijten. Van mijn maatjes heb ik nog geen blogger gehad, daar zal je binnenkort ook wel iets van horen. Deze week gaan we de kaart van Nederland uitpluizen.

Het Westland

Gisteren onze eerste training gehad in de motregen. Vandaag is het droog met een waterig zonnetje. Mooi weer dus om van de veen naar het Westland te fietsen. Langs de Vliet. Het is de kortste route met zijwind.
Op de fiets kan je het beste denken. Hoe gaan we dat aanpakken. Waar moeten we zeker langs; Amsterdam, afsluitdijk, stukje 11 steden, Groningen, hunnebedden, holterberg, oerend hard, de veluwe, de waalbrug, limburg, Bosche bollen en Zeeuwse babbelaars aan de Zeeuwse kust. Stop we zijn er alweer.

Vandaag de eerste training

Het voorjaar hangt weer in de lucht, alleen vandaag was het wel erg laag.
In de motregen hebben we de eerste krokussen en narcissen gezien.
Vergeet het maar die 11 stedentocht, tijd om de fiets uit de kast te halen.